Een paar jaar geleden kreeg ik van een vriendin van mij voor mijn verjaardag het boek Vertellis Chapters, voor iedereen die meer uit zijn leven wil halen. Een inspiratieboekje met psychologische feitjes en weetjes en waarin veel ruimte is om te schrijven. Terugkijken op de dag, wat ging goed, wat mag beter etc.
Zo af en toe pak ik het er eens bij en schrijf ik wat. Zo ook afgelopen week. Het hoofdstuk waar ik nu ben heeft als thema 'Beinvloeden van de Toekomst'. Verander jouw toekomst door deze te visualiseren.
Het is tien jaar later. Hoe zie je eruit? Wat voor kapsel heb je? Stel je jouw woning voor? Waar is dit? Laat je gedachten helemaal gaan en beschrijf in zoveel mogelijk details hoe jouw omgeving eruit ziet, hoe het ruikt, enzovoort. Ga dan na: met wie ben je? Wie zijn belangrijk voor je? Wat doe je? Hoe voel je je? Waar word je enthousiast van? Droom alsof alles mogelijk is!
Over 10 jaar. Waar ben ik dan? Wat de ik dan? Met wie ben ik dan?
Ik ben in Nederland en zie mezelf nog wel wonen waar ik nu woon. IN ieder geval op een plek waar ik zo in de natuur ben. Ik wandel vaak op mooie plekken, rustige plekken waar ik geniet van de vogels, water wat stroomt en waar ik de zon op mijn huid kan voelen. Misschien woon in wel alleen en is Ellis uitgevlogen. Misschien mag ik dan al wel Oma zijn. Genietend van nieuw en onbevangen leven en ik zou een lieve, warme Oma zijn die het kindzijn koestert en stimuleert om zichzelf te kunnen zijn. Met alles wat er is jezelf mogen zijn.
Ik ben als wandelcoach aan het werk, Met mensen in contact die zo zijn vastgelopen in zichzelf en in de protocollen van de reguliere geestelijke gezondheidszorg. Thuiskomen in jezelf, in liefde en warmte, Dat gun ik allereerst mezelf en dat gun ik ieder mens, Ik doe ertoe en ben goed zoals ik ben, Het gaat niet om 2 auto's op de oprit of 3 x per jaar op vakantie.
Het gaat om rust, genieten, betekenisvol leven. Al is het maar heel klein, maar daar begint het. In het klein, in mezelf.
Dit is wat ik vorige week heb opgeschreven en nu schrijf ik het nogmaals. Ik sta er volledig achter en ik zie mezelf zo lopen. Door het park, met een rugzak op, stevige stappers aan en ondertussen wel wat grijze haren maar wel een fit en energiek lijf. Met een lach op mijn gezicht aan de wandel. Het maakt niet uit waar naar toe. Loop je met mij mee?
Lieve lezer, ik ben benieuwd wat dit met je doet. Durf jij een visualisatie te doen en deze ook te delen? Slinger het de wereld in en wie weet wat het je brengt!
